Vilttechnieken in beeld

Vilten - ook bekend als volten - gebeurde in de (late) middeleeuwen door (gebreide) wol te wrijven en met knikkers te kneden in warme urine. Op grote schaal werd wol vervild door op de gedrenkte wol te ‘dansen’. Huidige vilttechnieken zijn analoog aan de eeuwenoude werkwijze van volters, maar urine is vervangen door warm water of zeepwater. Verstrengeling van vezels van wol en zijde is de basis van vilten. Losse vezels krioelen door elkaar en raken in elkaar verstrikt. Dit vilten gaat gepaard met krimp. Te warm wassen van wollen kleding is een goede illustratie van het viltproces. In dit beeldboek aandacht voor ontwerp van sjaals, kragen, sieraden, hoeden, boekomslagen, gebruiksvoorwerpen en kunst.