Ik Nederlands, Jij Nederlandst, Wij Nederlandsen

Nederlands is moeilijk te leren, maar weten we ook waarom? Na het lezen van onderstaand gedicht is het vast duidelijk. Dit gedicht komt uit de Dichtbundel Ruizerijmen van Charivarius uit 1922. Men spreekt van één lot, en verschillende loten, maar ’t meervoud van pot is natuurlijk geen poten. Zo zegt men ook altijd, één vat en twee vaten, maar zult u ook zeggen: één kat en twee katen? Laats ging ik vliegen, dus zeg ik vloog. Maar zeg nu bij wiegen beslist niet: ik woog, want woog is nog altijd afkomstig van wegen, maar is dan ‘ik voog’ een vervoeging van vegen? Wat hoort er bij ‘zoeken’? Jazeker, ik zocht, en zegt u bij vloeken dus logisch: ik vlocht? Welnee, beste mensen, want vlocht komt van vlechten. En toch is ik ‘hocht’ niet afkomstig van hechten. En bij lopen hoort ik liep, maar bij kopen geen kiep. En evenmin zegt men bij slopen ‘ik sliep’. Want sliep moet u weten, dat komt weer van slapen. Maar fout is natuurlijk ‘ik riep’ bij het rapen. Want riep komt van roepen. Ik hoop dat u ’t weet en dat u die kronkels beslist niet vergeet.