De conclusie

De verdrinkingsdood van het oudste kind in het gezin waarin ik word geboren is de kern van dit verhaal. Mijn vader geeft zichzelf de schuld en kan zich niet meer hechten aan zijn andere kinderen. De verstandhouding tussen vader en dochter is afstandelijk. Dit leidt ertoe dat ik in het contact met mannen altijd terughoudend ben. Na het overlijden van mijn ouders ga ik zelfstandig wonen en ontmoet mijn eerste man. Hij heeft een hectisch leven achter zich. Uit dit huwelijk wordt een zoon geboren. Helaas strandt het huwelijk. Mijn tweede relatie is een fantastische man die mij leert om lief te hebben zonder terughoudendheid, om te relativeren wat het verleden betreft. Met hem maak ik veel buitenlandse reizen.Helaas overlijdt Koos na een relatie van tien jaar. De conclusie, mijn conclusie, wat betreft het meebeleven van een gebeurtenis voor je geboorte is dat het wel degelijk invloed heeft op je doen en laten, op je zijn, je wezen. Vooral de eerste levensjaren vormen je tot de mens die je bent.