Woorden schieten soms te kort

Nadat ik als onderwijzer voor de kinderen in mijn diverse klassen gedichten had geschreven die pasten bij hun leeftijd en belevingswereld, (zie 'Voor de jeugd .. en die van vroeger'), groeide de behoefte om ook voor volwassenen gedichten te gaan schrijven. Hoe meer verzen ik schreef, des te duidelijker kwam mijn voorkeur voor sonnetten en sonnettettes naar voren. Van de 33 gedichten zijn er in totaal 15 in een van deze beide vormen geschreven. In het afsluitende verhaal 'Plaatsgebrek' dat n.a.v. het gedicht 'Uitstel is geen afstel' is geschreven, probeer ik op luchtige wijze duidelijk te maken dat de maatregel om de a.o.w. in Nederland uit te stellen naar een latere leeftijd, een voorbarige en daardoor zeer onverstandige is. Ik geef een reden aan, waarom m.i. dat uitstel ondoordacht is en het is goed mogelijk dat velen van u mijn standpunt niet echt zullen delen. Mijn streven bij dit verhaal is dan ook niet om steunbetuigingen te ontvangen, maar veel meer om u mijn boekje met een glimlach op te laten bergen.