Het is goed zo!

Al schrijvend kom ik tot de ontdekking, dat de intensiteit van de ontmoeting mijn leven bepaalt. Opgeleid theoloog, nog meer door zelfstudie filosoof, probeer ik in de ontmoeting met anderen mezelf te vinden. Staande bij het bed van jongeren met de spierziekte Duchenne, luisterend naar de soms hopeloze situatie van jongeren, in gesprekken en lezingen telkens weer op zoek naar wat de ander mij leert, wat ik voor de ander kan betekenen, heb ik mijn ontmoetingen gestalte gegeven. Het is dan ook vanzelfsprekend, dat ik op zoek ging naar hedendaagse en oude joodse en christelijke verhalen. Hierin spreken vrouwen en mannen hun leven uit in de hoop, dat hun be¬staan gedragen wordt door hun verbond met de natuur, de mede¬mens en de Schepper. Met name werd duidelijk, dat de verklaring van alles steeds minder belangrijk werd, wel dat het vermoeden groeit je gedragen te weten door anderen. Ondanks alle twijfels en onzekerheden bleef de zeker¬heid: het is zinvol om telkens weer veranderend nieuwe sporen van mens worden te ontdekken en nieuwe paden uit te zetten.