Na obczyźnie z autyzmem Kacper, który uczy nas żyć

Autorka jest mamą chłopca ze spektrum autyzmu i od kilku lat mieszka z rodziną w Niemczech. Pochodzi z Polski i dobrze zna wyzwania życia między dwoma kulturami – nie jako typowa migrantka, lecz jako osoba, która świadomie zdecydowała się na życie w innym kraju. Ta decyzja wiąże się ze szczególnymi doświadczeniami, zwłaszcza gdy jednocześnie ponosi się odpowiedzialność za dziecko, które postrzega świat w zupełnie wyjątkowy sposób. Jej codzienność to mozaika wielu ról: matki dziecka neuroatypowego, kobiety o polskich korzeniach w niemieckiej rzeczywistości i człowieka, który każdego dnia na nowo uczy się reagować na życie z miłością, cierpliwością i otwartością. Patrzy na otaczający ją świat uważnie – przez pryzmat wyjątkowości swojego syna, który uczy ją dostrzegać niezwykłość w tym, co na pozór zwyczajne. Dzięki niemu zaczyna inaczej rozumieć język, zachowania, komunikację i relacje międzyludzkie. To, co wyróżnia jej sposób opowiadania, to radykalna szczerość. Nie upiększa rzeczywistości – ani przeciążenia, ani biurokratycznych przeszkód, ani samotności, ani tych wielu małych i wielkich zwycięstw codzienności. W jej słowach jest głębia, która porusza i łączy. Nie pisze po to