weg van verwarring

Een ogenschijnlijk schuchtere vijftienjarige begint een dagboek, zich bewust dat hij nog niets weet. Hij geeft woorden aan wat hij niet durft te zeggen en verstopt zijn dagboeken angstvallig zodat niemand zijn verwarde gedachten te lezen krijgt. Door confrontatie met zichzelf en met de buitenwereld, door observatie gekruid met veroordeling, misverstanden en (seksuele) ontmoetingen, onderneemt hij een zoektocht naar zichzelf en zijn plek in de wereld. Hij gaat resoluut zijn weg, soms als een verslaafde, soms als een filosoof, op zoek naar de ultieme vervulling die hij nog niet kan benoemen. Niet de schrijver, zijn verhaal of de personages zijn belangrijk, wel het herkennen van de verwarring, de reis van zelfontdekking en verbinding. In een tweede deel reflecteert de schrijver vele jaren later op de jeugdige verwarring in de dagboeken die hij tot zijn late adolescentie bijhield. Weg geraken uit verwarring is het doel. Hij bouwt een essay op over kindpijn en disfunctie, onthult de criteria waarmee men een partner kiest, belicht de dynamiek en het belang van een partnerrelatie en sluit af met een hoofdstuk over de bron van echte voldoening, waar men met open ogen durft verbinden.