Onvrijwillige zorg

Leo Kerpel, geboren en getogen te Rotterdam heeft zich op latere leeftijd creatief ontwikkeld via theater, dans en het schrijverscollectief te Rotterdam. En hoewel het schrijven geen natuurlijke gave van hem was, is hij zich wel verder blijven ontwikkelen door veel te lezen en te oefenen. Essays, poëzie, onderzoeken en kritisch politiek geladen stukken zijn ondertussen gepubliceerd. Doordat zijn familie in de Tweede Wereldoorlog zich onderscheidde, vond hij dat deze herinneringen niet verloren mochten gaan voor latere generaties. Niet alleen als herinnering, maar wellicht ook voor educatieve doeleinden. Met de afronding van dit eerste boek, heeft hij de basis gelegd voor meer inspiratie. Inspiratie voor zijn volgende boek vond hij tijdens zijn werk als vrijwilliger bij Mentorschap Rotterdam. Het begeleiden van mensen met een verstandelijke beperking of dementie is omgeven met vele juridische-, ethische- en medische dilemma's. Met name de vraag: "Wanneer mag je ingrijpen in iemands leven en onvrijwillige zorg toepassen?" intrigeerde hem. Leo ondervond het aan den lijve en moest bij afwezigheid van familie, na consultatie van een arts beslissen om wel of niet in te stemmen voor een ziekenhuisopname van zijn cliënt. Dat dilemma zorgde niet alleen voor een aantal slapeloze nachten, maar legde tevens de basis voor zijn onderzoek en zijn boek "Onvrijwillige zorg" binnen de Wet zorg en dwang.