پزشکی بیماریهای عمومی

معاینه فیزیکی، معاینه بیمار از نظر علائم پزشکی بیماری است که عینی و قابل مشاهده هستند، در مقابل علائمی که ارادی هستند و لزوماً قابل مشاهده نیستند. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی از بینایی، شنوایی، لمس و گاهی اوقات بویایی استفاده می کند (مثلاً در عفونت، اورمی، کتواسیدوز دیابتی). چهار عمل اساس معاینه فیزیکی هستند: بازرسی، لمس (احساس)، ضربه زدن (ضربه برای تعیین ویژگی های رزونانس) و سمع (گوش دادن)، به طور کلی به این ترتیب، اگرچه سمع قبل از ضربه و لمس برای ارزیابی شکم انجام می شود. معاینه بالینی شامل مطالعه موارد زیر است: • معده و رکتوم • قلبی عروقی (قلب عروق خونی) • ظاهر کلی بیمار و شاخص های خاص بیماری (وضعیت تغذیه، وجود زردی، رنگ پریدگی) • سیستم تولید مثل (و بارداری در صورتی که بیمار باردار باشد یا ممکن است باردار باشد) • سر، چشم، گوش، بینی و گلو (HEENT) عضلانی اسکلتی (از جمله ستون فقرات و اندام ها) • عصبی (آگاهی، آگاهی، مغز، بینایی، اعصاب جمجمه، نخاع و اعصاب محیطی) • روانپزشکی (گرایش، وضعیت روانی، خلق و خو، شواهدی از ادراک یا تفکر غیر طبیعی). • تنفسی (راههای هوایی بزرگ ریه ها) و پوستی. • علائم حیاتی از جمله قد، وزن، دمای بدن، فشار خون، نبض، تعداد تنفس و هموگلوبین اشباع اکسیژن احتمالاً بر روی مناطق مورد علاقه برجسته شده در تاریخچه پزشکی تمرکز دارد