Claudius II

Onder de Romeinse niet-keizerlijke munten onderscheiden wij “Koloniale munten” en “Griekse keizerlijke munten”. Daar waar de laatste de voortzetting zijn onder het Romeinse imperium van de traditionele muntslag in talrijke Griekse steden, vinden de “koloniale” munten hun oorsprong in de stichting door Romeinse keizers van koloniën, bestemd voor hun op rust gestelde soldaten, die zich daar konden vestigen op het stuk grond dat hen was toegekend. Uiteraard bleef bij hen het latijn de voertaal, tot deze geleidelijk werd opgeslorpt door het Grieks, de taal die gangbaar was in de regio. We merken dat ook aan de legendes op de munten, die nog steeds in het (verbasterd) latijn werden aangebracht.