Helbestên Klasîk û Nûjen

Edebiyata kurdî kelharî-pehlayî têne nivîsandin. Soranî , Lekî , Kirmancî , Zazakî û Horami-Goranî . Wêjeya nivîskî ya kurdî ya nûjen bi zaravayê Guranî ji hezar salî zêdetir e û di zaravayên Kirmancî û Sûranî de jî çend sed salî ye û temenê hin pêkhateyan, wek pirtûkên destpêkê yên dawîyê, heta 1200 salî ye. Lê bi salan e, kurd jî xwediyê edebiyateke devkî ya berfireh in. Romana Xemgîn a Kurdî Bihar Ez her car wî bi bîr tînim Mîna dema ku ez ciwan bûm da ku birînên min xweş bikin Ez bi tena serê xwe diçim ser kaniyê Ez êşa dilê xwe di destê pêlên wê yên biçûk de dihêlim Min vê helbestê jê re bi gotin an jî bi govendê xwend Ey Çeşme : Tu rîwayeta ferîşteyan î Tu neynika bihuştê yî Tu xwîna çiyayên dijwar û bilind î Ey Çeşme : Xwezî tu bi tiştên ku ez dizanim bizanîba Ji ber ku şopa wî li pey te maye Ey bihar: Te bû şahidê geşbûna evîna esmanî Kujerê min di destên wî de ye Xwîna min rijand ava kaniyê Bi kenê evînê