Wie denken wij wel dat we zijn

Onder het pseudoniem Indy Toma vertelt de schrijfster over het leven zoals dat ervaren, geleefd en geobserveerd wordt. Hoe kleine onbeduidende dingen uitgroeien tot onmetelijke hoogten en diepten in een mensenleven en welke invloed dat uitoefent op de manier hoe de dagelijkse realiteit ons 'zijn' belast of ontlast. De naam rijmelaar, haar met minachting gegeven door een enkeling, draagt zij met ere want het zegt haar dat haar geschreven werk voor een ieder toegankelijk is, ongeacht status of opleiding. Haar schrijftrant wordt als aangenaam en bedachtzaam omschreven en als een hart onder de riem opgevat. Zonder belerend te willen zijn toont zij de lezer dat er mogelijkheden zijn zaken op een andere manier te bekijken en tracht zij visies te verruimen. Haar glas is vrijwel altijd halfvol, de herfstregen is de voorbereiding tot nieuw leven, de winter de rustperiode om de lente tot volle bloei te laten komen. Het woord negatief kan alleen bestaan als tegenhanger van positief en als er geen balans is zal het woord positief altijd gevonden worden en zwaarder wegen op haar weg. Een weg die zij een ieder graag gunt.