صدای عشق

غزل 1-حافظ ای شرابدار زیبا، جام را بیرون بیاور و بر لبانم بگذار راه عشق در ابتدا آسان به نظر می رسید، آنچه آمد سختی های بسیار بود. نسیم صبح با عطرش قفل آن قفل های زیبا را می گشاید، پیچ آن حلقه های تیره، دل های بسیار برای خرد کردن نوارها در خانه معشوق چگونه می توانم از ضیافت لذت ببرم زیرا ناقوس های کلیسا صدا را برای تجهیز زیارت می خوانند. با رنگ شرابی ردای تو یکی از بهترین توصیه های مجوسی پیر به نکات این مسافر که از راه ها و سفرهای بسیار می داند اعتماد کن. . نیمه شب تاریک، امواج ترسناک و گرداب طوفانی چگونه می تواند از وضعیت ما مطلع شود، در حالی که کشتی های بدون بار او در بنادر قرار دارند . راه عشق خودم را رفتم و اکنون بد آبروم چگونه رازی پوشیده بماند اگر از هر زبانی چکه کند؟ حافظ اگر به دنبال حضور او هستی، پس چرا خودت را گرفتار می کنی؟ به کسی که می شناسی بچسب، سفرهای خیالی را رها کن. حافظ غزل ۲ عمل معقول کجاست و جنون من از کجاست؟ تفاوت را ببینید از کجا به کجاست. از کلیسا و لباس های ریاکارانه عیب می گیرم جایگاه مجوس کجاست و شراب شیرین از کجاست؟ برای درویشان تقوا و حساسیت معنی ندارد خطبه و سرود و موسیقی ویولن از کجاست. دشمنان ما با دیدن دوستمان دفاع خود را به پا می کنند، فانوس مرده کجاست و شمع خورشید از کجاست؟ خط چشم من خاک در و حصار توست. من می روم