1889

Eduard Saenen, Julien Gybels en Jan Baptist Dresselaerts worden op 6 maart 1889 in de Schaffense boerderij ‘het Groot Zwaantje’ door een dolle hond aangevallen en verwond. Hierdoor zijn zij mogelijk besmet met rabiës en verkeert hun leven in groot gevaar. Het plaatst de drie mannen voor een aartsmoeilijke keuze. Ofwel gaan zij op bedevaart naar het in de Ardennen gelegen Saint-Hubert ofwel laten zij zich vaccineren in het Parijse instituut van professor Louis Pasteur, wat in de ogen van de Katholieke Kerk een zware zonde is. De knoop wordt individueel doorgehakt en in april 1889 stapelen de dramatische gebeurtenissen zich op. Niet alleen in Schaffen trouwens. In Diest loopt het op een bepaald moment volledig uit de hand en woedt de zoveelste woordenstrijd tussen katholieken en liberalen maandenlang in alle hevigheid. Waanzin staat centraal in deze novelle. Waanzin bij dier en mens. Waanzin in denken en doen. Waanzin vermomd als religie of ideologie.