Tranen van vreugde en verdriet

Tijdens een reis naar Rusland in 2004 op zoek naar Trojka's werd Rudolf Terlingen door een van zijn reisgenoten aangesproken als rendier, waarbij zijn voornaam niet bekend was bij de betreffende dame. Op deze trip schreef hij zijn eerste humoristische reisverslag in de vorm van een spionageopzet. Vandaar zijn keuze voor dit pseudoniem. Hij heeft altijd associaties met de meerdere betekenissen van bepaalde woorden, hetgeen hij veelvuldig in zijn opmerkingen verwerkt. Vaak duurt het even voordat de kwartjes vallen, maar dan wordt er meestal vrolijk op gereageerd. Na stukjes in clubbladen, een Spektakelstuk, waarvan hij hoopt dat het ooit zal worden opgevoerd en enkele columns, sprong in juni 2011 zijn dichtader open. Hij tracht in vele dicht- vormen zijn gedachten te verwoorden. De onderwerpen zijn serieus, humoristisch, romantisch, of een combinatie hiervan. Relativerend en realistisch leven is de boodschap, die hij wil overbrengen. Het leven is een glimlach waard. Reeds sinds de zeventiger jaren roept hij dat hij 117,5 jaar oud zal worden. Als je wilt kun je bijna alles, maar zonder reuzen geen dwergen en zonder dalen geen bergen.Er zal nog veel op papier komen voor 13 juni 2052.