Te wit in het Oosten, te bruin in het Westen

Dit boek heb ik geschreven voor de kleinkinderen, omdat ik deze soort informatie gemist heb bij mijn ouders en grootouders. Ik heb gekozen mijn leven niet chronologisch te beschrijven, maar per onderwerp. De foto’s maken er een soort kijkboek van. Bij het overlijden van mijn jongere broer kreeg ik mijn moeders fotoalbums in huis, die vooral de perioden in geboorteland Indonesië tonen. Foto’s in zwart-wit, die misschien ook een afspiegeling vormen van het toenmalige politieke denken in Nederlands-Indië. De foto op de voorpagina geeft iets weer van het prachtige landschap aldaar, waar ik met weemoed aan terugdenk en zo vaak mogelijk naar toevlieg. De titel van dit levensboek refereert aan de moeizame, maar goedgeslaagde migratie van mijn geboorteland naar mijn vaderland.