De Staatsmijn Wilhelmina & Terwinselen

Staatsmijn Wilhelmina De ‘Willemien’, zo in de volksmond genoemd, was zowel de oudste als de kleinste van de Staatsmijnen. Het is de eerste staatsmijn. Daarom wordt hij in de volksmond ook wel ‘d’r Stjaat’ genoemd. Tot de sluiting van de mijn in 1969 wordt hier in totaal ca. 59.235.000 ton steenkool naar de oppervlakte gebracht. Daarbij wordt ook nog eens mijnsteen gedolven. Via lange transportbanden wordt het dag en nacht afgevoerd naar de steenberg waaruit de huidige Wilhelminaberg is ontstaan. Het diepste punt lag op 823 meter beneden het maaiveld. Veel van de koempels die nabij woonden hoefden niet ver te reizen, want kwamen uit Terwinselen zelf of Schaesberg. Na de sluiting van de Staatsmijn Wilhelmina in 1969 moest het voormalige mijnterrein een nieuwe bestemming krijgen. Onder het motto "van zwart naar groen" kreeg het gebied een recreatieve functie en werd de steenberg beplant. Ook kwam er een indoorskibaan op de zuidhelling van deze steenberg, Snowworld. De buurt Terwinselen is in het begin van de 20e eeuw ontstaan. Tot dan liggen er alleen enkele huizen en boerderijen. Na de aanleg van de mijn, groeit het boerengehucht al snel uit tot een nijver mijnwerkersdorp.