Verder dan de sterren

Als het aan Yara ligt, mag alles gewoon stoppen. Op school heeft ze geen vrienden, haar ouders begrijpen haar toch niet en alleen maar piano spelen is ook niet het leven dat ze zich had voorgesteld. Waarom zou ze nog vechten? Senn is nieuw in de stad en kent nog niemand. Dat is precies wat hij wil! Vergeten wat er gebeurd is en niemand die hem er nog aan kan herinneren. Een nieuwe start. Zonder zorgen. Dan ontmoeten ze elkaar en slaat de verwarring toe. Kan Senn leven zonder zorgen als Yara hem constant herinnert aan wat hij juist zo graag wil vergeten? Geeft Senn Yara genoeg om voor te vechten?