HAZiN BiR HiKAYE

O çamura düşmüş, yirmi dört ayar bir altındı. Fark edilmeden üstüne basılıp geçilse de değerinden hiçbir şey kaybetmeyecekti. Onu çamurun içinde bulan ve kıymetini bilenler, bu vatan var oldukça onu hayır, rahmet ve minnetle hatırlayıp hikayesini nesilden nesile aktaracaktı. O yüreğinde hep taşıdığı, insanı insan yapan en büyük değer olan, vatanına olan vefa borcunu malı, canı ve geleceğe umut dolu bakan bir çift ela gözleri ile ödedi. O ölümüne sevdalı olduğu vatanına sahip olduğu her şeyini vermiş, fakat karşılığında gözleri değil ama, gönülleri dipsiz kuyular kadar kör olan insanların vefasızlığından başka bir şeyle karşılaşmamıştı... Yar için candan, vatan için yardan geçenlerin anısına...