Pieter Pieper

In het achterste lokaal van mijn eerste school, in Scheerwolde, tussen Steenwijk en Blokzijl, is het begonnen. Elke keer als ik weer een hoofdstuk klaar had, las ik hier voor uit Pieter Pieper, het aardappelmannetje. Mijn leerlingen van klas 3 en 4 (nu groep 5 en 6) vonden het prachtig. Dat was in 1962. Twee jaar later, toen alle kinderen intussen bij hoofdmeester Knoop in de klas zaten, las ik het verhaal nog eens voor, aan een nieuwe groep. Daarna ging het in een doos, die mee verhuisde naar Groningen (1965), naar Eelde (1968) en ten slotte naar Bunne (1975). Kort geleden, vijftig jaar later, kwam het bij een zolderopruiming weer voor de dag. ‘Wat leuk!’ zei Jelly, ‘dat zou je toch eigenlijk moeten uitgeven.’ ‘Goed’, antwoordde ik, ‘als jij er pentekeningen bij maakt.’ En zo gebeurde.