Alle ochtenden zijn mooi

ALLE OCHTENDEN ZIJN MOOI Het is water dat deze locaties verbindt, de zonsopgangen redigeert. Omgeven door water is Casa Malaparte een oase van steen, binnenin met het Hoofd en de Koningin en de stilte van de Ochtend zorgt het water voor de bevoorrading van noodzakelijke levensvoorwaarden. Het water van Rebekka en haar Kruiken, altijd in de zon, streng en behoedzaam door haar bewaakt en verdeeld en gedronken, is al evenzeer een voorwaarde die leven mogelijk maakt. Onder de regie van Rebekka worden deze beginselen wijze lessen. De Tewaterlating is symbool en verloopt als zodanig parallel aan een zonsopgang die haar licht over de aarde stort; zo zich uitstort als het schip dat in zijn element, het water, dringt, dat het opbeurt en wiegt, een ochtend wordt om nooit te vergeten. En Rebekka die ook hier een oogje in het zeil houdt, mij bijstaat. Marianne droomt in haar tuin, haar droom gaat vooraf aan deze Ochtenden, is proloog, zij is een dromende sibille en wordt sluitstuk.