Een stukje ik, een stukje jij

Van een leeg vel papier wordt ik altijd een beetje opgewonden. Wat ga ik ermee doen? Wat gaat het worden? Al zolang ik mij kan herinneren heb ik gedachten en gevoelens op papier gezet. Vaak in dichtvorm, maar ook in dagboeken. Al vaak ben ik aan een boek begonnen, maar .... ach, wie weet ... Dit is het eerste gedichtenbundeltje die ik uitgeef. Een begin. Chaotisch als ik ben, heb ik in dit gedichtenbundeltje mijn gedichten expres niet gesorteerd. Gewoon alles door elkaar, zoals het bij mij ook werkt. Emoties veranderen van uur tot uur, zo ook mijn gedichten. Dit ben ik, dit is een stukje van mezelf. Ik hoop dat iemand zich hierin herkend, dat het net even dat beetje hoop kan geven op begrip. Of dat iemand eventjes vrolijk wordt van een van mijn dichtjes, even een glimlach op iemands gezicht. En voor de mensen die me lief zijn ... bewaar dit boekje maar, dan ben ik een beetje bij je. Ik ben een moeder, buurvrouw, vriendin, zus, tante, vrouw, chaoot, collega, enz. enz. En, bovenal ... gewoon Gonny. Een beetje vreemd, maar wel aardig ....