Op de Rand van de Oorlog

In dit boek vertelt de auteur over haar leven als peuter tijdens bezettingsjaren in Dordrecht. Voor haar was het een wereld van veilige duisternis. met behulpzame mensen en gezellig licht van lampenolie. Ook de aanwezigheid van Duitse soldaten was normaal. Als je niet stout deed waren ze best aardig. Eén keer was bijna haar ouderlijk huis gebombardeerd en ontsnapte zij als peuter op het nippertje aan de dood. De bevrijding veranderde alles abrupt. Ineens was er alom aanzwellend feestrumoer en veel te veel licht. Op de eerste bevrijdingsavond was zij voor het eerst van haar leven alleen. Bij haar is toen een chronische verlatingsangst ontstaan. Voor de kleuter die zij was, leek alles de omgekeerde wereld. Vrijheid en veiligheid waren ver te zoeken. Terugverlangen naar de oorlog is niet ongebruikelijk voor mensen die zoiets meemaken in hun jongste jaren, ook in onze tijd. Destijds in Nederland gold het na de bevrijding als een taboe, want iedereen moest immers blij zijn.