Dansen van Wolf

Ze wisten allebei dat het maar tien minuten lopen was van het appartement naar Fantasies. Damien genoot meestal van de oefening. Elena worstelde om de paniek te bedwingen. Sinds ze een man die ze vertrouwde in iets anders had zien veranderen, was haar wereld wankel geweest. Als mannen beesten konden worden… huiverend duwde ze de gedachte van zich af. Als ze zich er maar druk over bleef maken, zou ze al snel iedereen onder de loep hebben genomen, op zoek naar tekenen dat ze op Charles Watkins leken. "Ik maak me zorgen." Elena beet op haar lip. “Dit is zo niet zoals hij. Damiaan betrouwbaar.” 'Damien raar. En nu is hij verdwenen,' herhaalde Joy. "Sinds je Dr. Watkins hebt ontslagen, zijn alle medewerkers onrustig." "Onrustig?" Dit was het eerste dat ze daarover hoorde. "Wat bedoel je?" Vreugde haalde haar schouders op. “Onrustig. Ongemakkelijk. Ik heb ze zelfs iets horen zeggen over discriminatie.”