De AVG- Challenge

Ik werk sinds ca. 13 jaar in de zorg. Ik begon als zorghulp op een ziekenhuisafdeling voor acute geriatrie. Tegenwoordig zou men deze afdeling waarschijnlijk eerder palliatieve unit noemen. Toen al kwam ik in aanraking met de zorg voor mensen met een terminaal leiden en stervenden. En in feite heeft mij de bijzondere zorg voor deze groep mensen nooit meer losgelaten. Tijdens mijn opleiding mocht ik een project doen over sterven in het ziekenhuis, tijdens mijn werk in de wijkverpleging volgde ik een seminar om te werken als vrijwilliger in de hospice-thuis-zorg. Hier heb ik ook veel inspiratie opgedaan voor mijn verpleegkundige zorgverlening aan stervende mensen. En natuurlijk heb ik ook in de thuissituatie een aantal mensen en hun naasten begeleid in hun laatste levensdagen tot aan het moment van sterven. In oktober 2011 verhuisde ik vanuit Duitsland naar Nederland om te trouwen met mijn lieve vrouw.. Sindsdien werk ik o.a. in de palliatieve nachtzorg en de hospicezorg. Zoals een mij bekende huisarts van het Cadenza- hospice in Rotterdam ook zegt: palliatieve zorg is een vak. Het is meer dan een iets andere vorm van zorg, het is iets volledig anders. Het gaat niet om genezing (cure) zoals in het ziekenhuis of in de revalidatie. Het gaat niet om verpleging (care) als in het verpleeghuis of in de thuiszorg/ wijkverpleging. In de palliatieve zorg gaat het om comfort. Dat een mens ook in de laatste dagen van zijn leven en maximum aan comfort kan beleven. En dat gaat veel dieper dan alleen de afwezigheid van pijn, misselijkheid en verwardheid. Het vraagt de mens in zijn geheel te zien. Het vraagt de mens als één wezen te zien met behoeftes op fysiek (lichamelijk), psychisch (geestelijk) en sociaal gebied.