Prikkebeen

In 2011 komt er op de zolder van Rob Dijksman uit een doos met oude paperassen een verrassing tevoorschijn: een stapeltje vergeten Prikkebeen-schoolkranten. Jaargang 1959/60, het HBS-eindexamen-jaar waarin hij in de redactie zit. Hij heeft dan net twee boeken vormgegeven en de uitgave verzorgd in de handige printing-on-demand techniek van Mijnbestseller. Het eerste is Een geschoren garibaldi, herinneringen aan Delft van zijn vader Jo Dijksman. In het tweede, Eilandhoppen, wandel je met Els Spanjer over vijftig Europese eilanden, van Spitsbergen en IJsland tot Cyprus en de Azoren. Het lijkt hem een aardig idee deze Prikkebeenjaargang ook in die POD techniek te bundelen. Ze gaan voorlopig in de ‘Nog te doen’ map. Daarin zitten ze in augustus 2017 nog steeds als een overlijdensadvertentie hem via-via naar een in maart 2018 geplande HBS-reünie voert. Een mooiere aanleiding om de Prikkebenen uit de ‘Nog te doen’-map te halen is er niet. Advertenties uit een van de laatste nummers van De HBS’er, de voorganger van Prikkebeen, tal van foto’s en teksten over diverse leraren brengen voldoende variatie aan tussen de scans van de ruim honderd Prikkebeen-pagina’s.