Een familie in het Bezuidenhout 1940-1945

Wat doe jij als je niet meer met je beste vriendin mag omgaan, alleen maar omdat ze joods is? Hoe reageer jij als je 17 jaar oud bent en hoort dat je verplicht wordt om in Duitsland te gaan werken, het land van de bezetter? Wat zeg je als je buurman je vraagt om twee onbekende mannen een nacht in jouw huis te verstoppen en je weet dat dit streng verboden is en je het risico loopt van zware straffen? Wat doe je als je geen eten meer hebt voor je kinderen en je hoort dat er zo'n 100 kilometer verderop mensen zijn die wel eten hebben en jouw kinderen willen opvangen? Je kent die mensen niet, je weet niet hoe lang het zal duren en contact met je kinderen zal niet meer mogelijk zijn. Dit boek gaat over een familie in het Bezuidenhout die in de jaren '40-'45 met deze en andere dilemma's te maken kreeg. Ze moesten ook leven met het dagelijkse lawaai en gevaar van opstijgende V2-raketten en geallieerde bommenwerpers. Ze overleefden ternauwernood het 'vergissingsbombardement' door de geallieerden van 3 maart 1945. Het boek is voor een belangrijk deel gebaseerd op de verhalen van twee personen uit de betrokken familie, de oudste en de jongste dochter